Mijn broer zei het zacht, maar raak: we zijn allemaal een samensmelting van twee werelden. Twee mensen die, zonder dat ze het wisten, hun blauwdruk doorgaven. Hun karakter, hun manieren, hun kracht en hun breekbaarheid. Twee DNA’s die elkaar ontmoetten en samen iets nieuws maakten. Ons.
Op een paar jaar tijd verloor ik beide ouders. Van onze party of 4 blijven mijn broer en ik over. Zijn woorden tijdens het afscheid van mama bleven hangen. Ze raakten iets in mij. Ze deden me stilstaan bij wie ik geworden ben, en hoeveel van hen nog altijd in mij leeft. Soms in grote lijnen, soms in kleine gebaren. Een stille erfenis die niet op papier staat, maar in mij voortleeft. Ik maak even de som.
Van mijn mama kreeg ik het zotte om zonder draaiboek aan iets te beginnen, het Pippi Langkous-motto “ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het kan”. Creativiteit gaf ze met bakken door, net als de behoefte om te verbinden, mensen te lezen, te troosten, te laten voelen dat ze gezien worden. Zij gaf me ook het talent om snel oplossingen te zien waar anderen problemen zien. En ze gaf me ook haar open hart, dat snel hunkert naar nabijheid en zich vlug eenzaam voelt als het stil wordt.
Van mijn papa erfde ik een ander soort innerlijk kompas. Eén dat veel nadenkt, analyseert, afweegt, soms wat overdenkt en stil blijft. Waar ik veel internaliseer en zo verwerk. Liefde die stevig is maar weinig uitgesproken. Geen nood aan schijnwerpers, maar wel een stille hoop dat wat ik maak, iets betekent, dat het gezien wordt. Niet om het applaus, maar om de bevestiging dat het klopt. Dat ík klop. Het zijn precies die eigenschappen die me de rust geven in een wereld waarin alles snel moet.
Als fotograaf en sociale media strateeg voel ik hoe die twee lijnen samenkomen. Mijn moeders drang tot contact, haar warme chaos maken dat ik gek ben van communicatie, van mensen en verhalen wil vertellen. Haar talent om te schilderen, gebruik in nu om met licht te schilderen in mijn fotografie. Mijn vaders bedachtzaamheid zorgt ervoor dat ik graag nadenk, stil kan kijken, en betekenis geef aan wat anderen misschien over het hoofd zien. Ik start niet zonder een plan.
Mijn werk is mijn taal, mijn gevoel en een groot deel van mezelf. Zij hebben mij gemaakt en in hun schaduw schijnt mijn licht. <3